مجموعه تولیدی دکور و جعبه جواهر تهران
چند سال پیش یکی از برجسته‌ترین پیشکسوتان فرانسوی بنام لی ادل کورت LI Edelkoort اذعان داشت که جواهرات تاثیر بسزایی برمد خواهد گذاشت و بالاخره تناسب تحسین برانگیز پارچه‌های راه راه باریک 2003 با جواهرات اعم از الماس، مروارید و سنگهای قیمتی، منجر به آن شده که اکثر طراحان به این تلفیق نوین روی آورند. هلنا کودل Helena Krodel مفسر و رابط رسانه‌های گروهی در مرکز اطلاع رسانی جواهرات نیویورک می‌گوید: قبلا جواهرات سفارشی مقوله‌ای جدا از لباس به شمار می‌رفت، اما امروزه انتخاب و آویختن جواهراتی که در نهایت هماهنگی با نوع و رنگ پوشش هستند، توجه مثبت بسیاری از مد شناسان را برانگیخته است. بعبارت دیگر، جواهرات سفارشی و مد به مثابه دو خواهرند، که موجب تاثیر متقابل بریکدیگر می‌شوند و درواقع مرز بین این دو بسیار باریک است. رواج فوق العاده لوازم تزئینی Accessoryو جواهرات سابقه دار مدیون شرکتهای معروفی همچون دبیر ال وی Debears LV، بوچرون Baocheron و گارارد Garrard است. اوگینا برونی Eagenia Bruni از جواهر سازان معروف ایتالیایی می‌گوید: بهر حال، بازار امروز اصولا متحول شده، اکنون جواهرات توجه همگان را به خود معطوف کرده و مشتریان تحصیلکرده امروزی به این نکته واقفند که چگونه می‌توان جدا از ایجاد هارمونی در نوع پوشش از جمله لباس و کیف و روسری- با استفاده از جواهرات تاثیرگذار، صاحب سبک بود. بدیهی است این نگرش جدید به نوبه خود موجب گسترش و توسعه دامنه و افق بازار و دنیای جواهرات شده است. دیوید استارینو David Staurino از جواهرسازان ایتالیایی الاصل می‌گوید: در جواهرات سفارش گرایش فزاینده‌ای بسوی مد مشاهده می‌شود و این تحول نه تنها در کارهای کلاسیک و الماس بلکه بیشتر در طراحی کارها محسوس است. گای الیا Guy Ellia طراح بنام جواهرسازان پاریسی معتقد است: چالش اساسی مد نظر قراردادن این نکته مهم است که در طراحی جواهرات به مواردی توجه کنیم که منجر به آفرینش کاری مطابق مد روز شود و البته به ظرف زمانی خاص محدود نگردد. مشتریان امروزی بیشتر به جواهراتی تمایل دارند که در استفاده و کاربرد آنها راحت و آسوده باشند و ردی از طرحهای فانتزی نیز به سهولت در کار مشاهده شود. جواهرات سفارشی امروزی با بازار نامساعد و نامطلوبی مواجه است که در آن مشتریان بیش از پیش درصدد تهیه کارهای زیبا ولی عجیب هستند. عناصری همچون فانتزی و رویا، جزئی اساسی از جواهرات سفارشی مشتری هستند که گواهی دوران شکوفایی و جلال شرکتهایی همچون تیفانی Tiffany ، وردورا Verdura و بوچرون Bacherone محسوب می‌شوند. درواقع چنین بنظر می‌رسد که طراحان امروزی با دستمایه قراردادن موضوعات قدیمی و افزودن چاشنی مفاهیم مدرن و امروزی به ابتکارات نوین کنونی خود دست می‌یابند. تلفیق عناصری همچون پر، چرم و سنگهای قیمتی منجر به پدید آمدن ترکیبی خارق العاده و کم نظیر شده است. گردنبندهای بزرگ و گوشواره‌های آویز بلند و لباس های ساتن و دوبل‌های پهن لباسها و گردنبندهای به هم بافته شده همه و همه گواهی براین مدعا هستند که جواهرات به مثابه زبانی گویا در دل خود پیامی نهفته‌اند و در یک کلام جواهرات قابل پیش بینی نیستند. آخرین کلکسیون ارائه شده توسط شوپارد Chopard که گلدن دایاموند Golden diamond نام دارد. مثال شفافی برای بیان تمایل به تلفیق رنگهای عجیب و پیامهای نهفته در جواهرات است. در این مجموعه شاهد کارهای نفیسی همچون آویزهای تراش خورده طلا به سبک انواع مختلف تراش‌های الماس اعم از مارکیز Marquise ، پیر Pear ، قلب Heart و کوشنshio Cu و باگت Baguette هستیم. طلای بکار رفته شده با تنوع به رنگهای سفید قرمز و زرد قابلیت هماهنگی با هر نوع سنگ قیمتی همچون تساوریت Tsa vorite یا الماس شکلاتی Chocolate diamond را به شیوه‌های متعددی دارا است که می‌توانند بیانگر انواع مختلفی از تیپهای کلاسیک، هیپی و یا کولی باشند. کرودل Krodel معتقد است که ظهور گرایشات اصیل و قوی موجب همبستگی اجتناب ناپذیر جواهرات و مد شده است. با رجوع و بررسی پیشینه سفارشات، به نوعی حس رویا پرستانه و تمایل فراوان به طرح‌هایی با موضوعات انواعی از حیوانات اعم از مار و ببر و مارمولک می‌رسیم که مجددا طرفداران فراوانی یافته‌اند.حس زیبایی شناسی با توان نیز منجر به رواج مجدد شرابه‌ها و کارهای آویز در موج نو دنیای جواهرات شده است. ظهور این نگرش جدید موجب گرایش و تقاضای بی‌شمار برای خرید گردنبندها و آویزهای عجیب و غریب و رواج کم نظیر طرح گل در جواهرات شد که در نهایت منجر به رواج گوشواره‌های آویز جوان پسند با حلقه‌های بزرگ کاکتیل Large Cocktailring به انواع رنگهای کم نظیر و عجیب شد. استفان هافنر Stefan Hafner که بدلیل ارائه طرحهای پیچیده و مرکب و پر جلال و جبروتش زبانزد عام و خاص است، مباحث فوق را تایید نموده و می‌گوید که مد تاثیر اصیل‌تر و با نفوذتری بر جواهرات داشته است. به پیش بینی وی بازار امسال را نوعی نگرش نئوکلاسیسم فتح می‌کند. او می‌گوید امسال کارهایی طرفدار خواهد داشت که دارای طرحی فوق رمانتیک و رنگهای مدیترانه‌ای Mediterranean باشند.
شاهکارهای ارزشمند "پترکارل فابرژه Peter Carl Faberge" هنرمند جواهرساز روسی در قرن بیستم اساس و بنیان صنعت جواهرسازی را به طورکلی دگرگون کرد. از جمله سایر رهاوردهای سال‌های اول قرن بیستم سیر صعودی استفاده از قطعات شیشه‌ای در ساخت زیورها بود که در واقع نوعی گذر از موادی به مواد دیگر به حساب می‌آید. هر چند در این دوره استفاده از مواد فسیلی در ساخت جواهرات از سایر مواد پیشی گرفت، اما قطعات شیشه‌ای جایگاه خود را به عنوان مهمترین ماده مصرفی در هنر جواهرسازی اروپا همچنان حفظ کرد. منطقه"بوهمیا Bohemia " به سبب تولید قطعات شیشه‌ای، به کمک ماشین‌های "سواروفسکی"، تبدیل به اصلی‌ترین قطب تامین این ماده در قرن بیستم شد. سبک سست و بیجان "آرنوو Art Nouveau"در اوایل قرن بیستم جانی تازه گرفت و صنایع دستی غرب را تحت تاثیر قرار داد. "شارل رنه لالیک Charies Rene "که آثار شگفت انگیز موسوم به "اُبژه دار Objet dArt" و سایر جواهرات فوق‌العاده زیبا را خلق کرد، بنیانگذار جواهرسازی به سبک آرنوو بود. این سبک با شروع جنگ جهانی اول به ناگهان متوقف شد. در این قرن نوع دیگری از صنعت جواهرسازی مطرح شد که عبارت بود از "طراحان مد". آثار هنری این طراحان که اغلب از سنگهای ارزان قیمت و گاهی از مواد قیمتی ساخته می‌شد، به‌طورمعمول حاصل ذوق و سلیقه شخصی بود تا محصول یک کار مدرن و پیشرفته. نخستین کسی که در این مسیر گام نهاد، جواهر ساز هنرمندی به نام "کوکوشانل Coco Channel" بود. وی در دهه‌های 1930 و 1960 با نگرشی نو اقدام به ساخت زیورهای آویختنی با الهام از آثار و نمادهای طلسم گونه که تقلیدی اغراق‌آمیز از نمادهای واقعی بود، کرد و زیورهایی چون آبشارهای مروارید را که در روز مورد استفاده قرار می‌گرفتند، ساخت. شانل معتقد بود که زنان باید از جواهرات بدل استفاده کنند، به‌ویژه اگر مبین استقلال و برخلاف آداب و سنت‌های گذشته باشد. دومین مروج این هنر"السااسکیا پارلی Elsa Schiaparelli" بود. او انواع گل‌ها، پرهای پرندگان، قطعات چینی و حتی پوست را در کنار قطعات شیشه‌ای مورد استفاده قرار می‌داد. طرحهای او با تاثیرپذیری از احساسات درونی و عواطف "کولیانه" و نیز با الهام از مکتب‌های جدید هنری نظیر فوتوریسم، سورئالیسم و نئوکلاسیسم از یک سو و هنر سیاه‌پوستان آمریکا از سوی دیگر شکل گرفته‌اند. اسکیاپارلی در ساختن برخی زیورها، از آثار کلاسیک دوستان هنرمند خود الهام گرفته است. گوشواره‌های "سالوادر دالی" و سنجاق سینه مدل چشمی "ژان کوکتوJean Cocteau " از آن جمله‌اند. تا اواخر دهه 1930، جلوه‌های سوررئالیستی و غریب پردازی سبک‌های "سوررئالیسم" و "کویرکی Qirky " بازار جواهرات را در اختیار داشتند. در دهه 1920 و 1930 تکنیک جدید برجسته‌کاری روند جواهرسازی نو را شتاب بیشتری بخشید. در دهه 1920 زیورهای برجسته از نوع "بک لایت Bakelite" با استقبال فراوانی روبه رو شد. این زیورها که اغلب به شکل حیوانات و انواع گل‌ها در تاریخ جواهرسازی متداول بود، ساخته‌می‌شد. زیورهای برجسته به دلیل سطوح صیقلی و اشکال و پیکره‌های زیبای روی آن و نیز بهره‌مندی از رنگهای قوی شیشه مورد توجه و استقبال مصرف کنندگان ثروتمند قرار گرفت. طبقه کارگر نیز از زیورهای برجسته استفاده می‌کردند، اما از نوع ارزان قیمت آن. جواهرسازانی چون "هنکل Henkel"، "گروس"، "اسکیاپارلی" و"لالیک Lalique" آثار زیبایی را در زمینه زیورهای برجسته از خود برجای گذاشته‌اند. در خلال این قرن شیوه "آردکوArt Deco " رفته رفته تبدیل به نوعی سبک در ساخت و تولید زیورهای آویختنی شد و در کنار شاهکارهای فوق‌العاده با ارزش جواهر سازان پاریسی چون "کارتیه"، هنرمندان اقدام به ساخت زیورهایی چون سنگهای باریک برزویی یا نمادهای سیاحتی مانند ترن‌های مسافرتی، قایق و هواپیما برای تامین خواست آرایشی خانم‌های مد پسند کردند. ظهور نهضت هنری "باوهاوس" و عصر به اصطلاح "جاز" موجب رواج زیورهای کرومی به شکل‌های هندسی شد. کشف قبر "توتان‌خامون"» در سال 1922 در مصر تاثیر به‌سزایی روی این سبک طراحی گذاشت در حالی که پاریس در ارائه مدهای مختلف در زمینه زیورها همچنان پیشتاز بود. ساخت زیورهای آویختنی در ایالات متحده آمریکا، به‌دنبال ورشکستگی مالی "وال استریت" در سال 1929، تبدیل به یک صنعت رو به رشد شد. این تحول مهم از سبک آردکو، صنعت فیلم سازی‌هالیوود و نوعی تجددگرایی در هنر که از سوی رسانه‌های گروهی بلوک سرمایه گذاری تبلیغ می‌شد بود. اگرچه ساخت و تولید زیورها در اروپا با شروع جنگ جهانی دوم متوقف شد، در عوض در آمریکا با گام‌های سریعتر به رشد و توسعه خود ادامه داد. صنعت جواهرسازی در دهه 1950 متاثر از بینش "کریستین دیورChristian Dior" بود. آثار هنری او بیشتر با بهره گیری از ترکیب محافظه کارانه شیشه‌های رنگی و حفظ ارزش‌های سنتی آن ساخته شده‌اند. "میریام‌هاسکل Miriam Haskell"، "هوبه و‌هاهتی کارنگی. Hobe & Hattic " از جمله طراحان مشهور این دوره بودند. انقلاب جوانان در دهه 1960 چهره جدیدی از این حرفه را به جهانیان معرفی کرد. تلفیقی از دستاوردهای هنر نو و تکنولوژیک در زمینه برجسته کاری، اساس کار هنرمندانی چون "پاکو رابان Paco Rabanne"را در خلق آثاری به شیوه "آپ آرت" تشکیل می‌دهد. "رایان" با استفاده از حلقه‌های مثلثی برجسته به رنگ روشن و حتی شفاف اقدام به ساخت قطعات بزرگ و ساده هندسی کرد. ترکیب بندی رنگ‌ها و حرکت در قسمتهای مختلف آثار او بیشتر القای نقاشی‌های "آپ - آرت Op - art " را می‌کند. شاید در این دوران نخستین زیورهای پست‌مدرنیسم که به دست "کنت جی لین Kenneth Jay Lane" ساخته شده، ترکیب اغراق آمیز سنگهای قیمتی با نمادهای بزرگ حیوانات در این برهه سبک‌های تاریخی صنعتی جواهرسازی در غرب را با نوعی تمسخر دگرگون کرد. "کنت جی لین" با استفاده از قطعات شیشه‌ای، پوست مار و قطعات برنزی قدیمی، گل سینه‌هایی به شکل سرحیوانات می‌ساخت که ضمن ارزان قیمت بودن بسیار بدیع جلوه می‌کرد. تغییر سبک هنری در دهه 1970 موجب تغییر در سبک جواهرسازی از مکتب "فوتوریسم" به سبک "نوستالژیک Nostalgic "شد و در نتیجه علاقه به زیبایی و ارزش گل‌ها، تعالیم مکتب "هیپی‌ها" و نمادهای قومی تجدید شد. آزادی به‌کارگیری مواد و شیوه‌هایی که در میان هنرمندان جواهرسازی در اوایل این قرن رواج داشت، در این دوره نیز در میان گروه وسیعی از سازندگان صنایع دستی و جواهرات گسترش یافت. جواهراتی که طراحان پاره وقت جواهر ساان در کارگاه‌های خانگی تهیه می‌کردند، بخش وسیعی از بازار این صنعت در فروشگاه‌ها و گالری‌های اروپا را به خود اختصاص داد و در دسترس عام قرار گرفت. در اواخر دهه 1970 سبک "پانک" از راه رسید، که در واقع آخرین فصل از طراحی جواهرات در اروپا به حساب می‌آید. به دنبال ظهور این سبک بود که زنجیر دوچرخه، تیغ اصلاح، صلیب‌های فلزی و سنجاق قفلی‌ها به جرگه زیورهای شخصی پیوستند. طراحان جواهرات دهه 1980 سبک پیشتاز خود را با خلق آثاری مشخص و مستقل از روند هنری زیورها و پوشاک و در عین حال دارای هماهنگی و همخوانی با آنها عرضه کردند. به‌طورمثال"مایکل دناردو Michael de Nordo " مجسمه‌های مینیاتوری خود را از پیچ و مهره و چرخ دنده‌ها ساخت. "جان ویند John Wind " موفقیت شایانی در ساخت دستبندهایی از اتصال صفحات گوناگون ساعت‌های مچی کسب کرد. "بیلی بوی" با استفاده از پلاستیک، سنگهای نتراشیده و رنگهای تند به خلق آثار برجسته و زیبایی دست زد و "آندرولوگان Andrew Logan"با استفاده از آیینه‌ها و شیشه‌های شکسته و سنگهای رنگی روکوب طلا واشیای استفاده شده در دهه 1980 آثاری خلق کرد که تحسین همگان را بر انگیخت. شیشه و سرامیک از میان مواد اولیه مورد استفاده طراحان جواهر، شیشه و سرامیک نه تنها ارزانتر بلکه دارای کاربرد بیشتر است. از مهره‌های شیشه‌ای و سرامیکی در ساخت انواع زیور، گردنبند تک مهره‌ای تا النگوها و خلخال‌هایی استفاده می‌کنند که در آنها مهره‌هایی به شکل دانه کار شده‌است. مهره‌های شیشه‌ای و سرامیکی از روزگاران دور تاکنون در ساخت زیورها مورد استفاده بوده، به طوری که "تغییرات کوچک تمدن" و "مشتی کوچک" از تاریخ لقب گرفته و همواره با پیشرفت‌های تکنولوژیکی و اقتصادی تمدن در ارتباط نزدیکی بوده‌اند. شیشه اولین مهره‌های شیشه‌ای از غرب آسیا به‌دست آمده و به هزاره سوم قبل از میلاد مسیح منسوب است. اما استفاده از این مهره‌ها تنها از سال 1400 قبل از میلاد در مصر رواج یافت. مصری ها علاقه زیادی به شیشه‌های قطور و مات داشتند و آنها را رنگ می‌زدند تا شبیه فیروزه و سنگ لاجورد شود. ولی فینیقی‌ها که شاید سازنده‌زیباترین مهره‌ها و آویزهای شیشه‌ای دنیای کهن باشند، شیشه‌هایی به شکل سرانسان و حیوانات در اندازه‌های کوچک می‌ساختند. در اواخر قرن دوم و سوم قبل از میلاد، فنون ساخت شیشه طراحی، سایش و قالب سازی را برمی‌گرفت. لوله دم را رومیان اختراع کردند و تولید انبوه مهره‌های شیشه‌ای آغاز شد. جواهرسازان قدیم مهره‌های شیشه‌ای بسیار پرکاری تولیدمی‌کردند که "مهره‌چشم"، "مهره‌های چند وجهی" و "مهره‌های چند تکه"از آن جمله است. مهره‌های چند تکه که از کنار هم قرار دادن پلاک‌های متعدد یا سطوح زاویه دار، ساخته شده‌است و از برش شیشه طرح‌دار به‌دست می‌آید. این شیشه عصایی شکل با گداختن چند لایه شیشه به رنگهای مختلف با هم، در درون کوره به‌نحوی ساخته می‌شود که طرح حلقه‌های هم مرکز و هم رنگ در تمام طول عصا پخش شود. در قرن چهاردهم، ونیز مهمترین تولیدکننده مهره‌های شیشه‌ای جهان بود و مهره‌های شیشه‌ای ونیز در سراسر جهان خریدار داشت. از مشهورترین مهره‌های ونیزی می‌توان از" شورونchevron" و مهره‌های "هزار تکه millefiori" نام برد که با استفاده از روش‌های پیچیده‌ای ساخته می‌شدند . در مرحله تولید یک کره‌توخالی از شیشه مذاب به دو صفحه فلزی با میله‌هایی وصل شده بود که دو مرد که هر کدام یک طرف طناب در دست داشتند به دو سوی مخالف حرکت می‌کردند و کره را از دو سو می‌کشیدند تا به شکل عصای تو خالی درآید. سپس از محفظه شیشه‌ای تو خالی هزاران مهره می‌بریدند. سومین تحول عمده در ساخت زیورهای شیشه‌ای در دوره‌انقلاب صنعتی به وقوع پیوست. برش دادن مهره‌ها و نیز نصب سنگ بر مهره‌ها در انگلستان، فرانسه و بوهم آلمان توسعه یافت، که الماس و انواع سنگهای قیمتی تراش‌دار را تقلید می‌کردند. ابداع شیشه رنگین‌کمانی توسط تیفانی منجر به ساخت مهره‌های جدید، قبل از قرن بیستم شد و ساخت زیورهای شیشه‌ای قالب‌گیری شده همراه با سبک برجسته‌کاری سنگهای قیمتی در قرن نوزدهم رواج یافت. مهره‌های شیشه‌ای هنوز در سراسر جهان کاربرد دارد. آفریقایی‌ها و سرخپوست‌ها مهره‌های اروپایی را با سنت رنگ‌آمیزی و طراحی جواهرات خود تلفیق می‌کنند و بر این عقیده‌اند که مهره‌های "بودومBodom" آفریقایی که در لغت به معنای" پارس کردن " است صاحبش را از خطر آگاه می‌کند. این مهره‌ها از خاک، و اغلب پودر شیشه بازیافت شده است. نوعی دیگر مهره مشهور ژاپنی و کره‌ای به شکل ویرگول است که "ماگاتاما magatama" نامیده می‌شود. چینی‌ها همواره مهره‌های پیچیده‌ای می‌ساختند از قبیل مهره‌هایی با نقش‌های ظریف حیوانات که بر شیشه شفاف و زینت یافته با مارپیچ خش‌دار از شیشه آبی حک شده‌بود. http://www.jtd.ir دستگاه های الکترونیکی حالت جامد مدرن از قبیل کامپیوترها نیاز به کنکتورها، کنتاکت های سوئیچ، اتصالات لحیم کاری شده و سایر اجزای معینی دارند که بایستی کاملا عاری از هر گونه لایه و فیلم کدر و تیره با مقاومت زیاد باشند و دیگر آنکه به جهت عمر دستگاه بایستی از نظر شیمیایی و متالوژیکی پایدار باقی بمانند. در سیستم های الکترونیکی نظامی و شهری پیچیده، به صورت روزافزونی از طلا برای مطمئن شدن از عملیات وابسته تحت یک محدوده ی وسیع از شرایط عملی(عملیاتی) استفاده می شود. از طلا در ساخت دیودها، ترانزیستورها و بعضی قطعات الکترونیکی که می بایستی دارای مقاومت شیمیایی و حرارتی در موقع ساخت باشند استفاده می شود. آلیاژهای طلا از دیرباز در تجهیزات الکتریکی معینی به کار برده شده اند از جمله می توان به اجزای ویژه ای از دستگاه پتانسیومترها و در جاهایی که تولید مجدد، دوبله کردن و دوباره خوانی از دیدگاه صنعت الکترونیک دربلند مدت امری اساسی می باشد، اشاره کرد. سیم هایی از آلیاژ ( طلا- پالادیم ) در ترموکوپل ها مورد استفاده قرار می گیرند به ویژه آنهایی که برای اندازه گیری دماهای بالا در بعضی از فرآیندهای صنعتی و موتورهای هواپیما، مورد استفاده واقع می شوند مروزه الماس نشانه ثروت و بقا و مقام است و همواره در تمدنها و دوره هاى مختلف به عنوان مظهر روشنایى، آسیب ناپذیرى، سحر و جادو، شفا و حفاظت شناخته شده است. براى پى بردن به تاریخ و مفهوم کلمه الماس، لازم است ابتدا ببینیم آیا لغات به کار گرفته شده براى الماس از سوى هندوها و یونانیان باستان، همان چیزى است که آنها امروزه استفاده مى کنند یا به چیز دیگرى اطلاق مى شده است.
سکه بهار آزادی یکی از مسکوکات طلای قانونی در جمهوری اسلامی ایران است، که جایگزین سکه‌های طلای پهلوی شده‌است. از سال 1358 تاکنون، به مناسبت و یادبود بهار پیروزی انقلاب اسلامی، انواع سکه‌های بهار آزادی در دو طرح متفاوت، و در قطع‌های مختلف ضرب شده‌اند. عیار طلای این سکه‌ها - اعم از طرح قدیم و جدید - 900 در هزار است. معمولاً هر سال ضرابخانه بانک مرکزی ایران، سکه‌ها را ضرب کرده، و از طریق بانک‌های عامل یا صرافی‌های مجاز، به بازار عرضه می‌کند. این سکه‌ها به صورت خرد یا عمده، و به قیمت روز، خرید و فروش می‌شوند. سکه بهار آزادی، به عنوان هدیه، مهریه ازدواج، عیدی کارمندان دولت، و نیز برای سرمایه‌گذاری و پس‌انداز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
پس از انقلاب اسلامی ایران، به پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و با تأیید و دستور نخست وزیر دولت موقت، به مناسبت و یادبود نخستین بهار پیروزی انقلاب اسلامی، اجازه ضرب انواع مسکوک طلا بنام «بهار آزادی» صادر شد. از آن زمان تاکنون، سکه‌های بهار آزادی با دو طرح مختلف ضرب شده‌اند:
از سال 1358 تا 1370 (طرح قدیم)
یک روی این سکه مزین بنام علی بن ابیطالب بود (به سه بار تکرار «علی» به خط معقلی تزیینی در داخل یک شش ضلعی، و قید عبارت «بانک ملی ایران» در زیر آن) و بر روی دیگر آن تصویر بارگاه امام رضا به همراه عبارت «نخستین بهار آزادی» و تاریخ 1358 منقوش بود. از آن پس تا سال 1370، انواع سکه‌های بهار آزادی با همین طرح تولید می‌شد.
از سال 1370 تاکنون (طرح جدید)
با توجه به ماده 5 قانون نحوه حفظ آثار و یاد سید روح‌الله خمینی بانک مرکزی ایران موظف شد که تصویر بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران را بر یک طرف سکه‌های بهار آزادی به گونه‌ای مناسب نقش کند. از اینرو، بنابر پیشنهاد بانک مرکزی و موافقت وزارت اموراقتصادی و دارایی و به استناد بند 2 قانون اصلاح قانون ضرب مسکوک طلا، هیئت وزیران در جلسه مورخ 1370/3/19 (راجع به تغییر طرح سکه یک بهار آزادی) چنین تصویب کرد:
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران مجاز است به مناسبت دومین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی (قدس سره) سکه یادبود یک بهار آزادی را با مشخصات ذیل و طبق نمونه‌ای که در نهاد ریاست جمهوری نگهداری می‌شود ضرب نماید:
1) عیار طلا: 900 در هزار؛
2) وزن سکه: 8/13598 گرم؛
3) قطر سکه: 22 میلیمتر؛
4) یک روی سکه مزین به تصویر حضرت امام (قدس سره) و قید سال ضرب (1370) در ذیل تصویر؛
5) یک روی سکه تصویر بارگاه حضرت امام رضا علیه‌السلام و قید عبارت «بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران» در بالای تصویر و عبارت «بهار آزادی» در پایین تصویر.
مصوبه مذکور جهت اجرا به بانک مرکزی جمهوری اسلام ایران ابلاغ شد. بدین ترتیب، در دومین سال فوت رهبر جمهوری اسلامی ایران، طرح سکه تمام بهار آزادی تغییر کرد و از آن پس (سال 1370 به بعد) سکه‌ها بر اساس آن مصوبه ضرب می‌شوند. گفتنی است طرح سکه‌های با قطع‌های ربع و نیم، همانند سابق است.
در میزان عیار طلای سکه‌های طرح قدیم و طرح جدید، هیچ تفاوتی نیست و تنها اختلاف این دو در زمان ضربشان است، چون دیگر بانک مرکزی اقدام به ضرب سکه طرح قدیم نمی‌کند؛ این مسأله موجب ویژگی خاص این سکه و افزایش قیمت آن شده و گرنه در میزان طلای به کار رفته کوچکترین تفاوتی وجود ندارد.
معمولاً در هر سال، انواع مسکوک بهار آزادی بر اساس مجوزی که بانک مرکزی دارد، در ضرابخانه این بانک تولید می‌شود. طبق آمار اعلام‌شده در سال 1386، تاکنون 40 میلیون قطعه سکه بهار آزادی در طول دهه‌های اخیر در کشور ضرب شده‌است.
صدور مسکوک طلا از کشور به هر نحوی ممنوع است، مگر توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.
http://www.jtd.ir
طلا به‌دلیل هدایت الکتریکی بالا و مقاومت در برابر اکسید شدن، اهمیت ویژه‌ای در ساخت تجهیزات الکترونیکی و کامپیوتری دارد.آلیاژهای لحیم کاری سخت ( زردجوش ) که حاوی طلا می باشند، در ارتباط با صنعت هوافضا به ویژه در مونتاژ بعصی از موتورهای توربینی جهت نظامی و نیز موتورهای راکت با عملکرد بالا، مهم می باشند. طلا به عنوان یک بازتاب کننده تشعشعات مادون قرمز در ادوات گرمادهی تابشی و نیز ادوات خشک نمودن و پنجره های عایق حرارتی مورد استفاده در ساختمان های بزرگ و فضاپیماهایی از قبیل شاتل فضایی که به طلا به عنوان حفاظت کننده و seal کننده ای برای سیستم خنثی کننده ی فشار آئرودینامیک (propulsion) حیاتی اش در مقابل مشکلات ناشی از شکنندگی هیدروژن می نگرد و تکیه دارد، مورد استفاده قرار می گیرد. طلا را به شکل مایع های آلی فلزی ارگانومتالیک برای تزیین شیشه و چینی استفاده کرده و از برگ طلا (goldleaf) برای تزیین داخل و خارج ساختمان ها استفاده می کنند. آلیاژهای طلا را در دیسک های پاره شونده ( دیسک ها و دیافراگم هایی که تحت یک فشار معین از هم گسیخته شده و کار یک قسمت از دستگاه را متوقف می کند ) در تجهیزات فرآیند شیمیایی استفاده می شود و در قالب های اکستروژن با سوراخ های زیاد برای ایجاد فیلامان های فلزی، پلاستیکی و منسوجات کاربرد دارد.
این فلز همچنین به‌صورت آلیاژ همراه با پالادیوم در ترموکوپل‌ها، بدنه سفینه‌ها و دیگر صنایع هوافضا کاربرد دارد. به‌عنوان مثال در ساخت هر فروند هواپیما بین 25 تا 30 کیلوگرم طلا به‌کار می‌رود.
http://www.jtd.ir
واژه الماس، از واژه یونانى آداماو (Adamao) گرفته شده است که مفهوم آن " من مطیع مى سازم" است. صفت این واژه آداماس (Adamas) به معناى شکست ناپذیر است که براى بیان سخت ترین ماده شناخته شده در زمان یونانیان باستان، به کار برده مى شده است و در نهایت این واژه مترادف با الماس (Diamond) شناخته شد. البته تعیین این که دقیقا در چه زمانى این صفت براى الماس استفاده شده مشکل است، زیرا ممکن است قبل از یافتن الماس، این واژه به دومین کانى سخت یعنى کرندوم یا به چیزى غیر از اینها، منسوب مى شده است. الماس نخستین بار در رسوبات رودخانه اى متعلق به هزاران سال پیش در هند و بورنئو کشف شد.
باستان شناسان تعداد زیادى از آنها را در چشمهاى مجسمه ها و پیکره هاى هندى یافتتند. یونانیان باستان، الماس را تشعشعات و نورهاى ستارگان مى دانستند که به زمین پاشیده شده اند. پلاتو فیلسوف یونانى، در نوشته هاى خودف الماس را موجود زنده اى تصور مى کرد که از روح آسمانى برخوردار است. همچنین اهل باستان معتقد بودند که الماس انسان را از آسیب مصون مى دارد و براى صاحب خود پیروزى و اقبال به ارمغان مى آورد. بعلاوه فکر مى کردند الماس به صاحب خود جذابیت مى بخشد و باعث جلب نظر و توجه دیگران مى شود. در افسانه ها آمده است نوک پیکانهاى کوپید (Cupid) (خداى عشق که به صورت کودکى برهنه مجسم شده است)، از الماس ساخته شده، لذا اشتیاق و علاقه شدیدى ایجاد مى کند و چیزى نمى تواند با آن برابرى کند. در طول قرنها، حاکمان براى به دست آوردن سنگهاى قیمتى بیشتر، با هم رقابت مى کردند و از این گوهرها به عنوان ابزارهاى سیاسى استفاده مى کردند.
جواهرات به عناون سمبل و نشان قدرت شناخته شده و وقتى از آنها به عنوان تزئین روى لباس و کلاه، شمشیر، غلاف و گرزها استفاده مى کردند، نمایانگر مقامى والا و بلند مرتبه براى صاحبانشان بود. در عصر رنسانس، حلقه هاى مرصع به الماس به عنوان طلسمى که به صاحب خود قدرتى جادویى مى داد شناخته شدند. الماس به عنوان هدیه اى که نشان دهنده اوج عشق و علاقه است، اواخر سالهاى 1400 میلادى شناخته شد، زمانى که ماکسیمیلیان امپراطور اتریش حلقه اى با نگین الماس به معشوق خود مرى ملکه بورگاندى هدیه داد، از آن زمان تا کنون از الماس به عنوان مظهر عشق و علاقه یاد مى شود.
زمان دقیق کشف اولین الماس مشخص نیست، اما آنچه در تاریخ آمده این است که تا قرن 18 میلادى، تمام الماس هاى موجود در دنیا از کشور هندوستان مى آمدند. در آغاز قرن 16 میلادى، معاملات تجارى بین اروپا و آسیاى شرقى پیشرفت کرد. یکى از دو مسیر اصلى تجارت الماس، از شهر ونیز مى گذشت و با گذشت زمان این شهر مهمترین مرکز تجارى دنیاى غرب شد. آخرین شهرى که این مسیر تجارى به آن منتهى مى شد شهر بروژ (Bruges شهرى در بلژیک ) بود که با مرور زمان به عنوان مرکز برش و تراش الماس توسعه و پیشرفت پیدا کرد و شهرت فراوانى یافت؛ اما پس از 50 سال، این شهر موقعیت خود را به شهر آنتورپ یا آنورس Antwerp (ایالت و بندرى در بلژیک) بخشید که از امکانات بهتر و تازه ترى براى ارتباطات و داد وستد برخوردار بود. این شهر در قرن 16 میلادى، شهرى توسعه یافته و پر رونق شد، به طورى که براى مثال فرانکوئیزال (پادشاه فرانسه)، الماس خود را براى تراش به صنعتگران فرانسوى نداد بلکه آن را به صنعتگران آنتورپ سپرد و در این زمان آنتورپ قلب تجارى اروپا محسوب شد و تقریبا 40 درصد معاملات جهانى، در این بندر انجام مى شد. تا نیمه هاى قرن هفدهم میلادى، با وجود جنگهاى داخلى بین اصناف تراش دهنده الماس و تجار آن، شهر آنتورپ همچنان موقعیت خود را حفظ کرد ولى در پایان این قرن جایگاه خود را حفظ کرد و لى در پایان این قرن جایگاه خود را به آمستردام (مرکز هلند) داد.
آمستردام در آن زمان شهرى بود با امتیازات زیاد زیرا هم مذهبى بود و هم ستیزها و کشمکش هاى داخلى در آن وجود نداشت. در قرن هجدهم، علاوه بر انحصار تراش الماس تجارت و معامله آن را نیز به دست گرفت. در این زمان بود که هلندى ها الماس هاى کیفیت پایین را به صنعتگران شهر آنتورپ مى سپردند و الماس هاى مرغوب را نزد خودشان نگه مى داشتند. با وجود سختى هاى بیشمارى که بر صنعتگران آنتورپ در این سالها گذشت ولى تجارب با ارزشى به دست آوردند و حتى توانستند الماسهاى کوچک و با کیفیت پایین را چنان ماهرانه تراش دهند که تبدیل به گوهرهایى اعلا شوند. پس از کشف الماس در سال 1871 در کیمبرلى آفریقاى جنوبى، حجم وسیعى از الماسهاى سخت با کیفیت پایین به سمت اروپا سرازیر شد و صنعتگران آنتورپ که تجارب بسیارى کسب کرده بودند، فرصتهاى شغلى زیادى به دست آوردند و این شهر مجددا رونق گرفت. بعد از جنگ جهانى اول، رکورد سالهاى دهه 1930، بشدت بر معاملات الماس تاثیر گذاشت، به طوریکه تعداد زیادى از صنعتگران شهر آنتورپ فروشگاههاى خود را تعطیل کردند. این رکورد تا وقوع جنگ جهانى دوم ادامه یافت.
در این زمان بسیارى از تاجران یهودى، کشور خود را ترک کردند و به پرتغال و آمریکا و انگلستان پناه بردند و در آنجا به فعالیت مشغول شدند. این تجار براى حفظ الماس از متجاوزان آلمانى، آنها را با توافق دولت بریتانیا در سازمانى که به عنوان دفتر مراسلات الماس نامیده مى شد، قرار دادند که این سازمان، الماسها را ثبت و تا پایان جنگ نگهدارى کرد. پس از اتمام جنگ، الماسها به صاحبانشان بازگردانده شد و بدین ترتیب شهر آنتورپ، شکوفایى خود را از سر گرفت و از آن زمان به بعد، انجمن الماس تاسیس شد که مسئول کارهاى فروشندگان و تاجران الماس است
http://www.jtd.ir
| قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |
درباره سایت
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
اختصاصی ویژه
طراح قالب
امکانات سایت