طلای‌ خالص به ‌رنگ زرد پررنگ است و با افزودن‌ آلیاژهای طلای خالص می‌توانیمبه طلا با رنگ‌های زرد، قرمز، زرد‌ کم‌رنگ، سبز و حتی سفید دست‌ یابیم که البته نحوه ترکیب آلیاژ‌ها و میزان هر یک از آن‌ها بر نوع رنگ موثراست و این امکان وجود دارد که جواهراتی از طلا در رنگ‌هایی مانند: ارغوانی، آبی و سیاه نیز عرضه‌ شود.

حال چگونه چنین عملی میسر خواهد بود؟ 

در پاسخ باید گفت که کاربرد یک یا دو تکنیک، ما را درانجام این امر یاری می‌کند که از جمله آن‌ها می‌توان ساخت ترکیبات خاص از طلا (ترکیبات اینترمتالیک) و همچنین روکش مسطح را نام‌ برد که به آن‌ها رنگ‌های جذابی را ارائه‌ می‌کند. اما استفاده از این‌گونه تکنیک‌هامی‌تواند تاثیر‌های نامطلوبی بر آلیاژهای ترکیب شده با طلای خالص نیز داشته باشد.

هنگامی‌که طلا و آلومینیوم به نسبت ثابتی با یکدیگر ترکیب شوند، ترکیبی بافرمول شیمیایی 2AUAL به‌وجود می‌آید که به معنی یک اتم طلا در مقابل دو اتم آلومینیوم است. تحت تاثیر این ترکیب، رنگ جذاب ارغوانی خواهیم داشت. در واقع 79 درصد ترکیب فوق طلا است که 18 عیار ارزیابی می‌شود.

ترکیب فوق و رنگ ارغوانی آن ماهیت استثنایی ندارد و بسیار شکننده محسوب می‌شود، به طوری‌که کار با آن از طریق شیوه‌های مرسوم دشوار است و اگر فردی بخواهد قطعه‌ای از طلای ارغوانی را چکش‌کاری کند ممکن است باعث خرد شدن آن شود.

ذوب طلا و آلومینیوم برای ساختن طلای ارغوانی کار آسانی نیست و نیاز به تجهیزات ذوب در حالت خلا دارد. با این وجود می‌توان قطعاتی از این نوع طلا را قالب‌ بندی کرد. نقطه ذوب طلای مورد نظر 16 درجه سانتی‌گراد است که بالاتر از نقطه ذوب طلا و آلومینیوم به‌نظر می‌رسد. زیرا ترکیب آن از استحکام بیشتری برخوردار است.

رنگ ارغوانی در ترکیبی که آلومینیوم آن 15 درصد است، حفظ می‌شود. اما چنین آلیاژهایی طی دو مرحله که شامل: استفاده از ترکیب ارغوانی و تاحدودی محلول غنی از آلومینیوم است، شکل می‌گیرند. از این رو شکنندگی کمتری دارند و رنگ‌شان کم‌رنگ‌تر به‌نظر می‌رسد. قطعه‌های قالب‌گیری شده توسط ماشین شکل‌گرفته و یا تراش داده‌ می‌شوند و به ‌این ترتیب سنگ‌های طبیعی یا مصنوعی روی جواهرات نصب‌ می‌شوند.

روش ساختن دیگر جواهرات به‌ وسیله طلای ارغوانی به این‌گونه است که رسوب دو فلز طلا و  آلومینیوم به ‌نسبت معین و مناسب (از نظر فیزیکی) بخار داده شود (PVD ) تا طلای خالص به وجود آید. اقدام مذکور را می‌توان به کمک تعدادی از تکنیک‌های PVD از جمله "اسپارتونیگ" انجام داد. جواهری که از این طریق ساخته می‌شود جنبه تجاری خواهد داشت.

روش متالوژی پودر نیز شیوه کاربردی دیگری محسوب می‌شود که بر اساس آن هفت الی 30 درصد پودر کبالت، نیکل یا پالادیوم به پودر طلا و آلومینیوم افزوده شده و سپس پرس می‌شود. لازم به ‌ذکراست‌که آلیاژهای مزبور، رنگ‌ زیبای ‌ارغوانی را ساخته و همچنین کار با آن رضایت‌بخش است. آلیاژ‌های تزیینی طلای ارغوانی مرکب از 70 الی 85 درصد طلاهستند و بقیه آن را آلومینیوم تشکیل می‌دهد و از طریق ذوب شمش در خلاساخته می‌شود نیز، موردنظر قرار گرفته‌اند که تحت این شرایط و با استفاده از نیروی گریز از مرکز به صورت اتم درآمده و پودر حاصل از ترکیب قالب‌بندی می‌شود و تحت پرس و فشار الکتریکی قرار می‌گیرد. سطوح ناتمام را می‌توان با ترکیب طلای خالص، نقره، پلاتینیوم و یا دیگر آلیاژها مستحکم کرد.

سیم‌های طلای ارغوانی با ترکیب سیم‌های آلومینیوم دارای روکش طلا و یا سیم‌های طلای حاوی روکش آلومینیوم، ساخته می‌شوند و پس از آن تحت درجه حرارت  700 - 450 درجه سانتی‌گراد در محیطی که به‌طور تقریبی هوا وجود ندارد، قرار می‌گیرد.

به این طریق سیم طلای ارغوانی محکم و قابل انعطاف می‌شود. همچنین به کمک این شیوه با قرار دادن لایه‌ای از آلومینیوم روی سطح و حرارت دادن آن می‌توان ترکیبی ارغوانی به دست آورد. ریختن پودر گرم طلا و آلومینیوم‌ بر رویلایه‌های زیرین فلز نیز در ایجاد پوشش ارغوانی رنگ موثر است.

ترکیب اینترمتالیک طلا و ایدیوم، رنگ آبی شفافی را به ‌وجود می‌آورد. دیگر ترکیبات مانند طلای ارغوانی دو مرحله‌ای بوده و تا حدودی از استحکام و انعطاف برخوردار است. تکنیک‌های تولید همچنین با روش‌های کاربردی طلای ارغوانی هماهنگی دارند.

طلای سیاه، خاکستری و قهوه‌ای روش‌های مختلفی برای دستیابی به رنگ‌های فوق هستند.

سه تکنیک مطرح شده برای دستیابی به طلای سیاه:

-  وضعیت الکترود برای مثال رودیومسیاه‌رنگ یا روتینیوم

 - ماهیت شیمیایی بخار کربن حاوی پلاسما

 - اکسیداسیون طلای عیار حاوی کبالت یا کرومیوم